Wędrowcy błędnych łodzi

sł. Leonard Turkowski
muz. Czesław Lasiuk

WĘDROWCY BŁĘDNYCH ŁODZI

Wzburzonym falom jesteśmy radzi
Gdy róża wiatrów w dal nas prowadzi
Co tam rozłąka czyjeś wzdychanie
Życie to jedno
Życie to jedno wielkie rozstanie

Chłodny ocean wielkiej tęsknoty
Małe porywy wysokie wzloty
Zameczki z piasku kruche cudeńka
To jest z podróży
To jest z podróży nasza piosenka

Powiedz kto pomoże
Wpływającym w smutku morze
Powiedz kto dogodzi
Stu sternikom błędnych łodzi
Powiedz czy popłyniesz
Po nadzieję w morze sine
Powiedz czy popłyniesz

Wypoczywamy pod żagla cieniem
Gdy wieje w żagle wiatr i wspomnienie
Kres wędrowania to obietnica
Rzucana w głębie
Rzucana w głębie niczym kotwica

Już wyobraźnię naszą porywa
Myśl że przed nami gdzieś Atlantyda
Sterem do nieba dnem do góry
Gwiazdą w bezdroża
Gwiazdą w bezdroża a kilem w chmury

Powiedz kto pomoże…